Prace remontowe przy bazylice OO. Dominikanów w Lublinie, mające charakter wieloetapowych działań konserwatorskich na rzecz zabezpieczenia i wyeksponowania dziedzictwa lubelskiego kościoła i klasztoru w latach 2016-2017 skupiły się na kompleksowej konserwacji i restauracji kaplicy Ossolińskich i Firlejów oraz elewacji zachodniej i elewacji kaplicy Tyszkiewiczów. 

Kościół Marii Magdaleny, wzniesiony w 2 poł. XVIII w. na miejscu gotyckiej świątyni, łączy elementy późnego baroku i klasycyzmu. Wyróżnia się monumentalną dwuwieżową fasadą zdobioną dekoracją malarską w stylu neobarokowym, 

Kamienica „Pod Madonną” usytuowana w południowej pierzei ulicy Ormiańskiej na Rynku Wielkim w Zamościu została wybudowana w latach 1620-1642 w stylu renesansowym. Wzniesiona na planie prostokąta wyróżnia się bogatą fasadą z wydatną attyką, polichromowaną dekoracją sztukatorską, płaskorzeźbą Matki Boskiej oraz złoconymi ornamentami. 

Kaplica Bożego Grobu dobudowana w l. 1692-1727 do północnej nawy kościoła, została wzniesiona na planie kwadratu z kopułą oświetloną latarnią o formie tempietto. Ideowo i architektonicznie nawiązuje do swego jerozolimskiego pierwowzoru i pomimo upływu lat nadal stanowi żywe miejsce kultu tajemnicy Zmartwychwstania.

Przedmiotem prac konserwatorskich był zespół witraży z prezbiterium kościoła farnego wraz z wykonaniem okien osłonowych. Witraże wpisane w ostrołukowe okna południowej elewacji prezbiterium oraz absydy powstały w 1956 roku według projektu Tadeusza Wojciechowskiego w pracowni Krakowskiego Zakładu Witrażów. 

Przewodnim celem prac konserwatorskich było podniesienie walorów technicznych i ekspozycyjnych bramy będącej integralną częścią zespołu architektonicznego Bazyliki OO. Dominikanów w Jarosławiu. Wymurowana z cegły i otynkowana, powtarzająca formę łuku tryumfalnego brama została wybudowana na pamiątkę koronacji cudownej Piety w 1755 roku. 

Zespół klasztorny w Krasnobrodzie to barokowe założenie architektoniczno-krajobrazowe z XVIII-XIX wieku, którego centrum stanowi kościół parafialny oraz klasztor zamieniony na plebanię. Kościół wzniesiono w latach 1690-1698 według projektu Jana Michała Linka, 

Kamienica „Pod Madonną” usytuowana w południowej pierzei ulicy Ormiańskiej na Rynku Wielkim w Zamościu została wybudowana w latach 1620-1642 w stylu renesansowym. Wzniesiona na planie prostokąta wyróżnia się bogatą fasadą z wydatną attyką, polichromowaną dekoracją sztukatorską, płaskorzeźbą Matki Boskiej oraz złoconymi ornamentami.